Η Μελιβοία είναι ένα γραφικό ορεινό χωριό της ανατολικής Θεσσαλίας, ανήκει στο νομόΛάρισας,στην επαρχία Αγιας και είναι χτισμένο στους πρόποδες του Κισσάβου (όρος Όσσα).Έχει υψόμετρο 400 μέτρα και έκταση 83 τετραγωνικά χιλιομετρα.Είναι δήμος.Έχει κατά την τελευταία απογραφή περίπου 1.564 κατοίκους και ανήκουν σ’αυτό και οι παραλιακοί οικισμοί Βελίκα με 253 κατοίκους,Κουτσουπιά με 87 κατοίκους και Παλιουργιά με 22 κατοίκους.
Ανατολικά συνορεύει με το Αιγαίο Πέλαγος, βόρεια με το χωριό Καρίτσα , δυτικά με τη δήμο Αγιάς και Μεγαλόβρυσου και νότια με τις κοινότητες Σωτηρίτσα και Αγιόκαμπου.Είναι κυριολεκτικά κτισμένο μέσα στο δάσος .Ενώ μπροστά λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω απλώνεται η θάλασσα (Αιγαίο Πέλαγος).
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΒΟΙΑΣ
Η καταγωγή των πρώτων κατοίκων, μας πάει πίσω στην αρχαιότητα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Πελασγοί. Ο Τίτος Λίβιος αναφέρει ότι ήταν κτισμένο στους πρόποδες του βουνού Όσσα στη θέση του σημερινού χωριού Αθανάτη. Η αρχαία Μελιβοία ήταν έδρα του ονομαστού τοξότη Βασιλεία Φιλοκτήτη, ο οποίος σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν γιός του Αίαντα που έδωσε τα βέλη στον Ηρακλή για να πεθάνει.Σύμφωνα πάντα με τη μυθολογία ο βασιλιάς Φιλοκτήτης έλαβε μέρος στον Τρωικό πόλεμο με επτά πολεμικά καράβια του. Αργότερα η αρχαία Μελιβοία κατακτήθηκε από τη Μακεδονία στον πόλεμο εναντίον του Περσέα. Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή πολιορκήθηκε από το Ρωμαίο Πόπλιους και κυριεύτηκε και καταστράφηκε από τον Οκτάβιο. Συμαντική ανάπτυξη παρατηρήθηκε και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Στο μουσείο της Λάρισας εκτίθενται πολλά και σημαντικά ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής και ιστορικής σημασίας.
ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΙΒΟΙΑ
Όλοι οι κάθε φύσης κατακτητές της Θεσσαλίας έχουν περάσει από τη Μελιβοία ή έχουν εγκατασταθεί εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Λόγου χάρη επί τουρκοκρατίας υπήρχε μεγάλος αριθμός Τούρκων στο χωριό και τουρκικές λέξεις χρησιμοποιούν οι κάτοικοι ακόμαα και στη σημερινή διάλεκτο ( οντάς, μπαϊρι, μπερντές, μπερντέκι, σοφράς κ.α. ). Την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου Ιταλοί κατέλαβαν το χωριό χωρίς να προκαλέσουν καταστροφές. Αργότερα το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς κατακτητές και κυρίως από τους Έλληνες σπιούνους των Γερμανών.
Μεγαλύτερο πλήγμα υπέστη το χωριό κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου. Το μεγαλύτερο διάστημα η Μελιβοία ήταν ορμητήριο για τους αντάρτες και συχνά δεχόταν επιδρομές του τακτικού στρατού. Δύο αναγκαστικές επιστρατεύσεις νέων άνω των 16 ετών από τους αντάρτες χώρισε ακόμα και οικογένειες σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Οι Μάηδες που ήταν σπιούνοι του στρατού έκαψαν όλα τα σπίτια των κατοίκων με τους οποίους είχαν προσωπικές διαφορές.Μεγάλος αριθμός των στρατευμένων ή επιστρατευμένων νέων χάθηκε ή πέρασε στο παραπέτασμα (ανατολικές χώρες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου